Er zijn grofweg drie typen duizeligheid te onderscheiden:
Duizeligheid algemeen
Algemene duizeligheid treedt voornamelijk op door een acute aandoening van een van de evenwichtsorganen. Zo’n aanval leidt tot heftige (draai)duizeligheid met misselijkheid en braken. De patiënt ziet op dat moment de omgeving draaien en de klachten kunnen minuten tot uren duren. Daarna verdwijnen de klachten meestal vanzelf.
De bekendste oorzaken voor een acute aanval van draaiduizeligheid zijn: een ontsteking van het evenwichtsorgaan, de ziekte van Ménière, migraine, een doorbloedingsstoornis of bloeding in het evenwichtsorgaan en/of de (kleine) hersenen.
B.P.P.D. (benigne paroxysmale positieduizeligheid)
Dit is een goedaardige vorm van draaiduizeligheid die enkele seconden duurt en optreedt bij bepaalde bewegingen zoals bukken, omhoog kijken, omdraaien en gaan liggen in bed. De klachten worden veroorzaakt door ‘steentjes’ die op de verkeerde plek door het evenwichtsorgaan zwerven.
Neuritis vestibularis
Kenmerkend bij neuritis vestibularis is de acuut optredende, hevige draaiduizeligheid die vervolgens langzaam – in de loop van dagen tot weken – weer afneemt. Hierbij voelt de patiënt zich doorgaans ernstig ziek: de eerste dagen ligt hij het liefst op bed en is hij nauwelijks in staat om normale werkzaamheden uit te voeren. In het begin gaat de draaiduizeligheid vaak gepaard met misselijkheid en braken.
Na de hevige duizeligheid volgt een periode van instabiliteit, geleidelijk overgaand in een enigszins onzeker gevoel bij snelle hoofdbewegingen.
Duizeligheid door angstklachten
Bij angst is er meestal geen sprake van draaiduizeligheid, maar van een zweverig gevoel. Hierbij kan ook hyperventilatie meespelen in combinatie met een depressie.